Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή/ Αυτισμός

Τι είναι ;

 Όλες οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές αφορούν και επηρεάζουν τρεις τομείς της εξέλιξης:

-την κοινωνικότητα

-την επικοινωνία

-τη φαντασία.

Ανάλογα με τη συγκεκριμένη Διαταραχή, τα χαρακτηριστικά μπορεί να διαφέρουν κάπως, πάντως είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι αυτοί οι τρεις τομείς επηρεάζονται περισσότερο όταν το παιδί έχει Διάχυτη Διαταραχή.

Κατηγορίες

Βάσει του παγκοσμίως καταξιωμένου Αμερικανικού Διαγνωστικού Συστήματος DSM-IV (ή DSM-4) του 2000, οι κατηγορίες των ΔΑΔ έχουν ως εξής:

  • ΑΥΤΙΣΜΟΣ
  • ΣΥΝΔΡΟΜΟ RETT'S
  • ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (CHILDHOOD DISINTEGRATIVE DISORDER)
  • ΣΥΝΔΡΟΜΟ ASPERGER'S

Οι διαφορετικές αυτές διαταραχές αν και μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά έχουν και αρκετές διαφορές. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι το σύνδρομο Asperger's είναι μία ιδιαίτερα ελαφριά μορφή Αυτισμού, η οποία επηρεάζει κυρίως την κοινωνική ζωή του ατόμου, και μάλιστα σε μεγαλύτερες ηλικίες (Δημοτικό-εφηβεία). Αντίθετα, ο Αυτισμός (ο οποίος συνήθως εμφανίζεται πριν τα 3) επηρεάζει σημαντικά την εξελικτική πορεία του παιδιού από την προνηπιακή ηλικία. Τα σύνδρομα Rett's και Εκφυλισμού είναι εξαιρετικά σπάνια, συνοδεύονται πάντα από εγκεφαλικές ανωμαλίες και ευρήματα και έπονται πάντα μίας περιόδου φυσιολογικής ανάπτυξης του παιδιού (5-30 μήνες για το Rett's και τουλάχιστον 2 χρόνια για τον Εκφυλισμό).

Χαρακτηριστικά

Τα κοινά χαρακτηριστικά όλων αυτών των διαταραχών/συνδρόμων είναι μία έντονη δυσκολία στην κοινωνικότητα και την επικοινωνία, κυρίως επειδή το παιδί μοιάζει να "μην ξέρει πώς να επικοινωνήσει", δηλαδή τις συμπεριφορές που είναι απαραίτητες για την κοινωνική ζωή. Στον Αυτισμό, πιο συγκεκριμένα, το παιδί μπορεί να δείχνει:

  • Αδυναμία να αναπτύξει σχέσεις με συνομηλίκους. Προτίμηση στα μοναχικά παιχνίδια. Έλλειψη ενδιαφέροντος για φιλίες (σε μικρότερα παιδιά) ή ύπαρξη ενδιαφέροντος αλλά χωρίς να ακολουθούνται οι κοινωνικοί κανόνες επικοινωνίας (σε μεγαλύτερα παιδιά).
  • Δυσκολία ή έλλειψη αυθόρμητου ενδιαφέροντος να μοιραστεί τη χαρά του ή τα ενδιαφέροντά του.
  • Δύσκολη επικοινωνία": π.χ. αδυνατεί να αρχίσει μία συζήτηση, επαναλαμβάνει συνεχώς, δεν έχει σωστή "μελωδικότητα" η φωνή του, κάνει παιδικά γραμματικά λάθη, καθυστερεί να καταλάβει, αδυνατεί να συνδυάσει λέξεις-κινήσεις, να καταλάβει το χιούμορ.
  • Αδυναμία να παίξει συμβολικά παιχνίδια (π.χ. να κάνει ότι ταΐζει μία κούκλα).
  • Επαναλαμβανόμενες, στερεοτυπικές σωματικές κινήσεις ή συμπεριφορές (π.χ. κούνημα μπρος-πίσω).
  • Άνισα κατανεμημένες γνωστικές δεξιότητες.
  • Λεκτικές ικανότητες μειωμένες σε σχέση με μη-λεκτικές.
  • Υπερκινητικότητα, παρορμητικότητα, αυτοτραυματισμούς, επιθετικότητα, κρίσεις με φωνές και κλάματα.
  • Υπερ- ή Υπο-ευαισθησία σε αισθητηριακά ερεθίσματα (π.χ. σε μάλλινα ρούχα).
  • Προβλήματα στο φαγητό και τον ύπνο.
  • Ανωμαλίες στην διάθεση και προσκόλληση σε πρόσωπα (π.χ. στη μαμά).

Διάγνωση και Θεραπεία

Εάν τα παραπάνω σας βάζουν σε σκέψεις, μπορείτε να απευθυνθείτε σε ειδικό Παιδίατρο-Αναπτυξιολόγο, ο οποίος θα αξιολογήσει το παιδί. Εφόσον επιβεβαιωθεί ιατρικά η ύπαρξη ΔΑΔ, μία διεπιστημονική ομάδα αποτελούμενη από Λογοθεραπευτή, Εργοθεραπευτή και Παιδοψυχολόγο θα καταρτίσει ένα βασικό, μακροχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης για να βοηθήσει ολόκληρη την οικογένεια. Κύριος στόχος ενός τέτοιου προγράμματος είναι να βοηθηθεί το παιδί να κοινωνικοποιηθεί ομαλότερα, να κατακτήσει απαραίτητες δεξιότητες για την καθημερινή ζωή και τελικά να ενσωματωθεί στο περιβάλλον του.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου