Το σχολείο και η διαφορετικότητα

Όλο και συχνότερα συναντάμε παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού. Μια λέξη που άδικα τρομάζει πολλούς γονείς.

Τα παιδιά με αυτή τη διάγνωση είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους και μπορεί να έχουν από μια μικρή δυσκολία στην κοινωνική επαφή, μέχρι πιο σοβαρές δυσκολίες στη συμπεριφορά. Παιδιά που είναι ευαίσθητα, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, με ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης, με πολλές δυνατότητες και πολλές φορές με σπάνιες ικανότητες, καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα σχολικό περιβάλλον που δεν είναι απαραίτητα δημιουργικό, αλλά αντίθετα είναι κάποιες φορές βαρετό, χαοτικό ή ακόμα και εχθρικό.

 Είναι όμως παιδιά που ανήκουν στο χώρο του σχολείου,έστω και αν κάποιες φορές χρειάζονται μια επιπλέον βοήθεια (παράλληλη τάξη, τάξη ένταξης). Ο θεσμός αυτών των τάξεων υπάρχει στις περισσότερες χώρες του κόσμου, από τα τέλη της δεκαετίας του '70.

Έχουν γίνει πολλές έρευνες για το αν η ένταξη σε "κανονικό" σχολείο βοηθάει τα παιδιά με δυσκολίες.

Τι γίνεται όμως με τα παιδιά που δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα;

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται αν είναι καλό να υπάρχουν παιδιά με δυσκολίες μάθησης ή συμπεριφοράς  στην τάξη του παιδιού τους. Δεν υπάρχουν πολλές έρευνες στον τομέα αυτό, αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν σημαντικά οφέλη για τα παιδιά χωρίς δυσκολίες, χωρίς να υπάρχει κάποιο κόστος στην ποιότητα της εκπαίδευσης που τους παρέχεται.

Τα παιδιά που δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες μπορούν να μάθουν:

• να αποδέχονται τους άλλους
• να νιώθουν άνετα ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους
• να μην κρίνουν επιφανειακά
• να μην απορρίπτουν κάτι μόνο και μόνο γιατί δυσκολεύονται να το καταλάβουν 
• να παίρνουν ικανοποίηση από το γεγονός ότι μπορούν να βοηθήσουν κάποιον άλλο
• να έχουν περισσότερη επιμονή

Οι γονείς θα ήταν καλό να ενθαρρύνουν την επαφή με καινούργια ερεθίσματα και διαφορετικούς ανθρώπους από πολύ νωρίς, από την παιδική χαρά και τον παιδότοπο. Η σωστή αντιμετώπιση, η αποδοχή και η κατανόηση της διαφορετικότητας είναι πολύ σημαντική για όλους. Ένα μεγάλο μέρος του ταξιδιού της ζωής είναι να μάθουμε να ακολουθούμε τα άγνωστα μονοπάτια της και έτσι να μαθαίνουμε καινούργιες πτυχές του εαυτού μας.