Η Ομοιοπαθητική έχει τις ρίζες της στην εποχή του Ιπποκράτη, που ήταν και ο πρώτος που διατύπωσε τις βασικές αρχές της, και στη συνέχεια οργανώθηκε σαν επιστήμη από τον Γερμανό, Σάμουελ Χάνεμαν (1755-1843).
Η ομοιοπαθητική είναι μια φυσική μέθοδος θεραπείας, που στοχεύει στην ενδυνάμωση του οργανισμού, κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας τη διαταραγμένη του υγεία. Το στόμα έχει μεγάλη σημασία στην ισορροπία του κάθε οργανισμού, καθώς αποτελεί την αρχή δυο σημαντικών συστημάτων, του πεπτικού και του αναπνευστικού.
Η διαφορά της ομοιοπαθητικής οδοντιατρικής από την κλασική βασίζεται κυρίως στην αντιμετώπιση του ασθενή σαν οργανισμό που πάσχει στο σύνολο του και όχι μόνο στο στόμα.
Ο "Ομοιοπαθητικός Οδοντίατρος" έχει εκπαιδευτεί στην ομοιοπαθητική, παρακολουθώντας το ολοκληρωμένο, διετές, πρόγραμμα εκπαίδευσης, σε αναγνωρισμένη σχολή ομοιοπαθητικής εκπαίδευσης που προορίζεται μόνο για γιατρούς, οδοντιάτρους και φαρμακοποιούς. Ασκεί όλες τις διεργασίες και θεραπείες που όλοι γνωρίζουν αλλά παράλληλα είναι εκπαιδευμένος να παράσχει εξειδικευμένη οδοντιατρική φροντίδα, σε έναν ασθενή, που για διάφορους λόγους, βρίσκεται σε θεραπεία με ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Στο "πρακτικό" μέρος της οδοντιατρικής εργασίας (εμφράξεις, προσθετική, ορθοδοντική) δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές, εκτός από την αποφυγή ορισμένων υλικών, όπως π.χ. τα αμαλγάματα (μαύρα σφραγίσματα) διότι περιέχουν υδράργυρο και βαρέα μέταλλα, που επιδρούν αρνητικά στην ομοιοπαθητική θεραπεία. Επίσης, θα πρέπει να αποφεύγετε ξ χρήση ευγενόλης, κοινού αναισθητικού, διαλυμάτων μέντας και άλλων υλικών, που δεν συνάδουν με την ομοιοπαθητική θεραπεία.
Η αφαίρεση των εμφράξεων αυτών, πρέπει να γίνεται ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο, το οποίο οι εκπαιδευμένοι ομοιοπαθητικοί οδοντίατροι γνωρίζουν:
1. Χρήση ειδικής αναρρόφησης.
2. Χρήση απομονωτήρος.
3. Κατεονισμοί-ψύξη περιοχής.
4. Κάλυψη προσώπου ασθενούς.
5. Αερισμός-ιονισμός χώρου.
6. Αποστείρωση οδοντικών ιστών μετά την αφαίρεση.
7. Detoxification ασθενούς, με ομοιοπαθητικά και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα, πριν και μετά την διαδικασία, για την απομάκρυνση του αμαλγάματος και υδραργύρου από τον οργανισμό.
8. Αφαίρεση εμφράξεως αμαλγάματος σε, όσο το δυνατόν, μεγαλύτερα κομμάτια.
9. Χρήση υπεροξειδίου του αζώτου (δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα).
10. Αφαίρεση μέχρι 3 εμφράξεων ανά εβδομάδα.
11. Φίλτρο στο οδοντιατρικό μηχάνημα, ώστε να μην μολύνεται το περιβάλλον, μέσω της αποχέτευσης ("Πράσινη" Οδοντιατρική).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου