Ο όρος εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιείται για να περιγράψει πρακτικές που δεν έχουν αποδείχτει μέσω της επιστημονικής μεθόδου. Οι πρακτικές που καλύπτονται από τον όρο δεν είναι σαφώς καθορισμένες και συχνά δεν καθορίζονται με συνέπεια στη βιβλιογραφία[1]. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (National Center of Complementary and Alternative Medicine, NCCAM), ο όρος περιλαμβάνει διάφορα είδη ιατρικών πρακτικών που δεν θεωρούνται τμήμα της σύγχρονης συμβατικής ιατρικής[2]. Συμβατικά, κύριες πρακτικές που περιγράφονται με τον όρο είναι η ομοιοπαθητική, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η ιριδολογία, ηρεφλεξολογία, η αγιουρβεδική ιατρική, ηχειροπρακτική, το ρέικι και ηβοτανοθεραπεία.
Η πλειονότητα των εναλλακτικών ιατρικών πρακτικών χαρακτηρίζονται ως ολιστικές, προσεγγίζοντας τα φυσικά, πνευματικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά του ασθενή. Η συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρικήπεριλαμβάνει πρακτικές οι οποίες έχουν συχνά πνευματική, μεταφυσική ή θρησκευτικήβάση, μη αποδεδειγμένες ή ελεγμένες πρακτικές ή γνώσεις, οι οποίες δεν προέρχονται από την παραδοσιακήευρωπαϊκή ιατρική, ή άλλες εναλλακτικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Πηγή : Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου