ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ....

ΘΕΡΙΝΗ ΩΡΑ-ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΩΡΑ;;;

Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, DST) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει για ένα χρονικό διάστημα του έτους. Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας.

Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.

Εναλλακτικά της θερινής ώρας θα μπορούσαμε να ξυπνούσαμε μία ώρα νωρίτερα την θερινή περίοδο για να εκμεταλλευόμαστε περισσότερο το ηλιακό φως. Αυτό όμως θα προκαλούσε^{[εκκρεμεί παραπομπή]} αντιδράσεις. Η λύση ήταν να τυποποιηθεί το σύστημα της θερινής ώρας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε ένα γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα!

Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907 αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση.

Η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η ιδέα ήταν από την γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου ως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας την θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου 1916. Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλον τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.

Εφαρμογή στην Ελλάδα και Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου όπου τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε αυτό επειδή από τις 15 Ιουλίου (π.ημερ.)/28 Ιουλίου (ν.ημερ.) στις 04:00 ώρα, του 1916, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά στην εισδοχή της ώρας ζώνης. Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα. Τούτο είχε ως συνέπεια να εγκαταλειφθεί.

Στη δεκαετία όμως του 1970, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας με έναρξη το 1975.

Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να τηρήσουν με νόμο^[1], γίνεται, πλέον, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT) και τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς. Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.

Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή.

Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή Ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Η Τουρκία ακολουθεί τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής.

Χρονολογίες έναρξης και λήξης της ισχύος της θερινής ώρας στην Ελλάδα

• 19/4/1931 - 4/10/1931
• 1/7/1932 - 2/9/ 1932
• 7/4/1941 - 30/4/1941
• 1/7/1952 - 2/11/1952
• 13/4/1975 - 25/10/1975
• 11/4/1976 - 9/10/1976
• 3/4/1977 - 24/9/1977
• 2/4/1978 - 30/9/1978
• 1/4/1979 - 29/9/1979
• 6/4/1980 - 27/9/1980
• 29/3/1981 - 27/9/1981
• 28/3/1982 - 26/9/1982
• 27/3/1983 - 25/9/1983
• 25/3/1984 - 30/9/1984
• 31/3/1985 - 29/9/1985
• 30/3/1986 - 28/9/1986
• 29/3/1987 - 27/9/1987
• 27/3/1988 - 25/9/1988
• 26/3/1989 - 24/9/1989
• 25/3/1990 - 30/9/1990
• 31/3/1991 - 29/9/1991
• 29/3/1992 - 27/9/1992
• 28/3/1993 - 26/9/1993
• 27/3/1994 - 25/9/1994
• 26/3/1995 - 24/9/1995
• 31/3/1996 - 27/10/1996
• 30/3/1997 - 26/10/1997
• 29/3/1998 - 25/10/1998
• 28/3/1999 - 31/10/1999
• 26/3/2000 - 29/10/2000
• 25/3/2001 - 28/10/2001
• 31/3/2002 - 27/10/2002
• 30/3/2003 - 26/10/2003
• 28/3/2004 - 31/10/2004
• 27/3/2005 - 30/10/2005
• 26/3/2006 - 29/10/2006
• 25/3/2007 - 28/10/2007
• 30/3/2008 - 26/10/2008
• 29/3/2009 - 25/10/2009
• 28/3/2010 - 31/10/2010
• 27/3/2011 - 30/10/2011
• 25/3/2012 - 28/10/2012
• 31/3/2013 - 27/10/2013

Η αλλαγή στον υπόλοιπο κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με γαλάζιο χρώμα οι χώρες και περιοχές που ακολουθούν το σύστημα της θερινής ώρας, με πορτοκαλί αυτές που το ακολουθούσαν παλιότερα και κόκκινο αυτές που δεν το ακολούθησαν ποτέ.

Γενικά η θερινή ώρα δεν χρησιμοποιείται σε χώρες κοντά στον Ισημερινό αφού ανατολή και η δύση του Ήλιου δεν έχουν μεγάλη διαφορά στο διάστημα του χρόνου. Στη Βραζιλία η θερινή ώρα χρησιμοποιείται μόνο στο Νότιο τμήμα της^[2]

Ισραήλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2005, το Υπουργείο Εσωτερικών αποφάσιζε κάθε χρόνο για τις ημερομηνίες αλλαγής. Δεν υπήρχε απόλυτος κανόνας για την αλλαγή της ώρας και υπήρξε μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ της πλειοψηφίας των κοσμικών που ήθελαν να επεκταθεί η θερινή ώρα όσο το δυνατόν περισσότερο και της θρησκευτικής κοινότητας που ήθελε να τελειώνει πριν από το Γιομ Κιπούρ^[3]. Αυτό είχε οδηγήσει την εταιρεία Microsoft στο να μην υποστηρίζει την αυτόματη αλλαγή ώρας για το Ισραήλ στα Windows 98^{[εκκρεμεί παραπομπή]}.

Σαμόα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ανεξάρτητο Κράτος των Σαμόα επρόκειτο να ξεκινήσει τη χρήση της θερινής ώρας τον Οκτώβριο του 2009 αλλά τελικά αναβλήθηκε^[4] λόγω του σεισμού και του τσουνάμι που ακολούθησε. Η θερινή ώρα ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2010^[5].

Η αλλαγή στα πλοία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αλλαγή της ώρας στα πάσης φύσεως πλοία γίνεται διαχωριζόμενη σε τρία 20λεπτα που μοιράζονται τρεις βάρδιες (4ωρίες) [20.00-24.00, 24.00-04.00 και 04.00-08.00], είτε μειώνοντας είτε αυξάνοντας κατά 20 πρώτα λεπτά της ώρας. Η νέα ώρα θα πρέπει να φαίνεται ως 08.00. Η θερινή ώρα επειδή θεωρείται εμπορική δεν λαμβάνεται υπόψη στις αστρονομικές παρατηρήσεις, παρά ταύτα η θερινή ώρα, για τα κράτη που την ακολουθούν, περιλαμβάνεται στα ναυτικά αλμανάκ.

Πλεονεκτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βασικό πλεονέκτημα της χρήσης του μέτρου της θερινής ώρας είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Συνολικά κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας^{[εκκρεμεί παραπομπή]} εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο.

Προβλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως γίνεται κατανοητό, υπάρχουν δύο ίδιες ώρες την ημέρα που αλλάζει η ώρα από θερινή σε κανονική. Αν δεν διευκρινιστεί με την προσθήκη της κατάλληλης επέκτασης, τότε δύο γεγονότα που συνέβησαν για παράδειγμα στην Ελλάδα στις 3:30' το πρωί της 30ης Οκτωβρίου 2011, πιθανόν να έχουν μία ώρα διαφορά το ένα από το άλλο (το ένα συνέβη στις 3:30' πριν την αλλαγή της ώρας και το άλλο στις 3:30' μετά την αλλαγή).

Πολλά υπολογιστικά συστήματα έχουν τη δυνατότητα αυτόματης αλλαγής, αλλά η αλλαγή σε θερινή ώρα πρέπει να γίνεται με το χέρι σε όλα τα υπόλοιπα (ρολόγια χειρός, ρολόγια τοίχου, αυτοματισμοί ποτίσματος κλπ)

Το ύψος της ανατολής και της δύσης του Ήλιου μεταβάλλεται στη διάρκεια το χρόνου, όμως το πότε είναι κατακόρυφα είναι σχεδόν σταθερό. Η Ελλάδα ανήκει σε μία τέτοια ζώνη στην οποία, κάποιες ημέρες τον χρόνο, στις 12 περίπου το μεσημέρι, ο ήλιος πέφτει σχεδόν κατακόρυφα στο κέντρο περίπου του κράτους.

Υπολογιστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αλλαγές στους κανόνες αλλαγής σε θερινή ώρα προκαλούν προβλήματα και σε αρκετές υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, το 2007 η αλλαγή στους κανόνες στη Βόρεια Αμερική απαιτούσε την αναβάθμιση πολλών συστημάτων πληροφορικής με τη μεγαλύτερη επίπτωση στα προγράμματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και προγράμματα ημερολογίου όπως το Microsoft Outlook^[6].

Βάση δεδομένων tz[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βάση δεδομένων tz αντιστοιχεί έναν κωδικό σε μια τοποθεσία. Αυτή η βάση δεδομένων χρησιμοποιείται από πολλά λειτουργικά συστήματα τύπου Unix (Unix-like), από τις βιβλιοθήκες της Java, την βάση δεδομένων Oracle κλπ. Σε κάθε αλλαγή των κανόνων της θερινής ώρας χρειάζεται ανανέωση. Παλαιότερα συστήματα ή περιορισμένα (stripped-down) συστήματα μπορεί να υποστηρίζουν μόνο όσα απαιτούνται από το πρότυπο POSIX το οποίο επιτρέπει το πολύ έναν κανόνα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όταν γίνει αλλαγή στους κανόνες ενός κωδικού η αλλαγή θα ισχύει και για παλαιότερες ημερομηνίες πράγμα που θα οδηγεί σε λάθη^[7].

Microsoft Windows[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθώς τα Microsoft Windows αλλάζουν το ρολόι του υπολογιστή σύμφωνα με την τοπική ώρα όπως την ορίζει ο χρήστης δημιουργούνται διάφορα προβλήματα ειδικότερα όταν ο υπολογιστής χρησιμοποιείται για δύο διαφορετικά συστήματα (ακόμα και αν αυτά είναι της Microsoft). Ένα παράδειγμα είναι ότι αν έχουμε στον υπολογιστή μας και Windows XP Home και Windows XP Professional ή Windows 2000, μετά την αλλαγή της ώρας το ένα από τα δύο που θα ξεκινήσει (ή τρέχει εκείνη τη στιγμή) θα αλλάξει την ώρα του υπολογιστή. Αν ξεκινήσουμε το δεύτερο σύστημα αυτό θα αλλάξει πάλι την ώρα του ρολογιού του υπολογιστή με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί διαφορά μιας ώρας.

Κάποιες εκδόσεις των λειτουργικών της Microsoft αλλάζουν το ρολόι του υπολογιστή σύμφωνα με την τοπική ώρα, κρατάνε την ώρα δημιουργίας των αρχείων σε ώρα Γκρίνουϊτς και εμφανίζουν την ώρα αλλαγής μετατρέποντας την καταγεγραμμένη ώρα σε τοπική ώρα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα.^[8].

Το 2008 Microsoft είχε υποσχεθεί ότι θα διορθώσει αυτό το σφάλμα σε μελλοντικές εκδόσεις^[9].

ΠΗΓΗ:wikipedia

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ .......

Το Πάσχα Έρχεται ...

Παπαρούνα από τα χεράκια της κορούλας μου!;;

Aloe Vera

Η Αλόη η γνησία (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τιςΚανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Αλόη η γνησία μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρικήκαι άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές. ^[1][2][3][4] Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνησίας μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες,ανθρακινόνη και λεκτίνες. ^[3][5]

Διάκριση μεταξύ της αλοΐνης και του ζελέ του φυτού

Η αλόη η γνησία όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.

Ιατρικές Χρήσεις

Η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής και στης οικιακής χρήσης πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός (ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για να ανακουφίσουν το δέρμα από τραυματισμούς και δερματικές δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόης βέρα συνήθως πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα προτείνει ότι η αλόη η γνησία ενδέχεται να επιταχύνει σημαντικά την επούλωση μιας πληγής σε σύγκριση με τους συνηθισμένους τρόπους θεραπείας.^[23][24]Άλλες αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα.

Σήμερα, η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως τοέκζεμα και η δερματοφύτωση. Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική ιατρική με τη χρήση φυτών για θεραπεία ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1950, σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.

Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης της γνησίας με εσωτερική χρήση. Συστατικά της αλόης της γνησίας ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β. Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί σε ανθρώπους.

Α. Αθλητικές κακώσεις , Αιμορροίδες, Ακμή, Αλλεργίες, Αναζωογόνηση μαλλιών και δέρματος κεφαλής, Αναιμία, Αρθρίτιδα, Ασθμα, Αφυδατωμένο δέρμα, Αφθες, ΑIDS, Αγχος, Απόστημα κερατοειδούς, Αντιμυκητικό, Αντιβιοτικό, Αιμοκάθαρση, Ανανέωση των κυττάρων του αίματος, Αποτοξίνωση εντέρου, Αποσμητικό, Αποτοξίνωση ήπατος, Αυπνίες, Αντιόξινο, Ανεμοβλογιά. Β. Βρογχίτιδα, Βακτηριοκτόνο, Βλάβες απο ακτινοθεραπείες. 

Πηγή : Wikipedia 

Εναλλακτική Ιατρική

Ο όρος εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιείται για να περιγράψει πρακτικές που δεν έχουν αποδείχτει μέσω της επιστημονικής μεθόδου. Οι πρακτικές που καλύπτονται από τον όρο δεν είναι σαφώς καθορισμένες και συχνά δεν καθορίζονται με συνέπεια στη βιβλιογραφία^[1]. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (National Center of Complementary and Alternative Medicine, NCCAM), ο όρος περιλαμβάνει διάφορα είδη ιατρικών πρακτικών που δεν θεωρούνται τμήμα της σύγχρονης συμβατικής ιατρικής^[2]. Συμβατικά, κύριες πρακτικές που περιγράφονται με τον όρο είναι η ομοιοπαθητική, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η ιριδολογία, ηρεφλεξολογία, η αγιουρβεδική ιατρική, ηχειροπρακτική, το ρέικι και ηβοτανοθεραπεία.

Η πλειονότητα των εναλλακτικών ιατρικών πρακτικών χαρακτηρίζονται ως ολιστικές, προσεγγίζοντας τα φυσικά, πνευματικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά του ασθενή. Η συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρικήπεριλαμβάνει πρακτικές οι οποίες έχουν συχνά πνευματική, μεταφυσική ή θρησκευτικήβάση, μη αποδεδειγμένες ή ελεγμένες πρακτικές ή γνώσεις, οι οποίες δεν προέρχονται από την παραδοσιακήευρωπαϊκή ιατρική, ή άλλες εναλλακτικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Πηγή : Wikipedia 

Μερικές πληροφορίες για την ολιστική ιατρική ...

Tι είναι η Oλιστική Iατρική Οι όροι "Ολισμός" (Holism) και "Ολιστικός" (Holistic) προέρχονται από την ελληνική λέξη "Ολον". H Ολιστική ιατρική χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια να ασχολείται με τον άνθρωπο ως "Ολον", δηλαδή ναεξετάζει τα θέματα της υγείας του σε όλα τα επίπεδα -σωματικό, διανοητικό, συναισθηματικό, κοινωνικό, πνευματικό και εκείνο της σχέσης του με το περιβάλλον. Η ολιστική ιατρική συχνά ταυτίζεται με την εναλλακτική ιατρική, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Η ολιστική ιατρική συμπεριλαμβάνει τόσο τις σύγχρονες φαρμακευτικές, χειρουργικές κλπ θεραπείες όσο και τις εναλλακτικές. Οι φυσικές, ήπιες εναλλακτικές θεραπείες εφαρμόζονται μόνες, όταν μπορούν να εγγυηθούν ασφαλή και σίγουρη θεραπεία, διαφορετικά συνδυάζονται ή και αντικαθίστανται από τις σύγχρονες, φαρμακευτικές κλπ , ιατρικές προσεγγίσεις. Η ολιστική ιατρική εμφανίζεται σαν ανάγκη όσων γιατρών αρχίζουν να βλέπουν τις πολυεπίπεδες δυνατότητες και τα ωφέλη των λεγόμενων φυσικών ή εναλλακτικών/συμπληρωματικών ή ενεργειακών θεραπειών και θέλουν να μη στερήσουν τους ασθενείς τους αλλά και την ίδια τους την πρακτική από τα ωφέλη αυτά. Συγχρόνως, αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα και τις δυνατότητες της σύγχρονης επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης στην ιατρική.΄Ετσι λοιπόν επιχειρούν να αξιοποιήσουν όλα τα υπάρχοντα μέσα για τα καλύτερα αποτελέσματα. Αν θέλουν ή έχουν εκπαιδευτεί ανάλογα, εφαρμόζουν οι ίδιοι μία ή περισσότερες εναλλακτικές/συμπληρωματικές θεραπείες αποκλειστικά, ή παράλληλα με την κύρια ειδικότητά τους. ΄Αλλοτε πάλι, είναι απλά ενημερωμένοι ως προς το τι μπορούν να προσφέρουν οι ενεργειακές προσεγγίσεις και διατεθειμένοι να παραπέμψουν ασθενείς σε γιατρούς και θεραπευτές των εναλλακτικών και συμπληρωματικών μεθόδων (και αντίστροφα) και να συνεργαστούν μαζί τους, όταν προσδοκούν ότι θα υπάρξει ωφέλεια από αυτό. Κυρίως όμως η ολιστική ιατρική, η ολιστική υγεία και η ολιστική στάση ζωής γενικώτερα, χαρακτηρίζονται από ορισμένες αρχές και θεωρήσεις, στις οποίες θα αναφερθούμε πιο κάτω. Όσοι γιατροί δρουν με βάση τις θεωρήσεις αυτές είναι στην πράξη ολιστικοί, είτε το γνωρίζουν είτε όχι, είτε έχουν σχέση με εναλλακτικές θεραπείες είτε όχι. Αντίθετα, μπορεί κάποιος να είναι εναλλακτικός γιατρός ή θεραπευτής και συγχρόνως, να μη είναι ολιστικός. Η σύγχρονη ιατρική, έχοντας κατακτήσει ένα πλήθος γνώσεων για τη μορφή και τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού και στην προσπάθειά της να απομακρυνθεί από τις δογματικές και αντιεπιστημονικές θεωρήσεις για τον άνθρωπο, την αρρώστεια και την υγεία, που επικράτησαν σε παλαιότερες εποχές και αποτέλεσαν για αιώνες τροχοπέδη για την επιστήμη, φαίνεται να έχει πέσει, όπως γίνεται συνήθως, στην αντίθετη υπερβολή: Στο να θεωρήσει τον ανθρώπινο οργανισμό μια μηχανή, όπου ένα πλήθος πολύπλοκων λειτουργιών συμβαίνουν μηχανικά, απορρυθμίζονται τυχαία και βέβαια μπορούν να θεραπευτούν πάλι μηχανικά και εντοπισμένα στο σημείο όπου η αρρώστεια εκδηλώνεται. Π.χ. προοδεύοντας εντυπωσιακά σε ότι αφορά τις βιολογικές και βιοχημικές εκδηλώσεις μιας αρρώστειας, χάνει εντελώς από την προοπτική της τον ρόλο που μπορεί να παίζει η συνολική κατάσταση του ανθρώπου στη δημιουργία της αρρώστειας. Δεν προσπαθεί να παρατηρήσει πχ. το τι συναισθήματα βιώνει αυτός ο άνθρωπος και το πώς αυτά μπορεί να σχετίζονται με την εμφάνιση μιας συγκεκριμένης παθολογικής κατάστασης. Δεν μελετά το πώς ο τρόπος που σκέφτεται και οι πεποιθήσεις που διαμορφώνει για τη ζωή του μπορεί να καταλήγουν να δημιουργούν δυσλειτουργίες. Δεν λαμβάνει υπόψιν το μεγάλο ρόλο που παίζουν οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων στη δημιουργία της αρρώστιας, αναφέρεται ελάχιστα στη σημασία γενικότερων συνηθειών, πχ. διατροφικών, σχέσεις με το φυσικό περιβάλλον κά. και τέλος δεν ασχολείται καθόλου με την πνευματική πραγματικότητα και δεν μελετά και δεν κάνει χρήση των θεραπευτικών δυνατοτήτων που μπορούν να απορρεύσουν από αυτή. Αναλύοντας και εξερευνώντας όλο και περισσότερο το μέρος (εξειδίκευση, τμηματοποίηση, "reductionism") και παραβλέποντας την ύπαρξη και τη σημασία του όλου (σύνθεση, ενοποίηση, "holism"), βλέπουμε μεν τα δέντρα αλλά χάνουμε το δάσος. Προοδεύουμε, αλλά ίσως στην πραγματικότητα απλά μεταθέτουμε τα προβλήματα. Καινούριες ασθένειες μας επιβαρύνουν κάθε τόσο και οι παρενέργειες από τις θεραπείες δημιουργούν συχνά ασθένειες οι ίδιες.Και το κυριώτερο ίσως, ο άνθρωπος, έστω και θεραπευμένος, δεν γίνεται πιο ευτυχισμένος. Επειδή οι προσπάθειές μας στρέφονται στην θεραπεία του σώματός του μόνο και όχι των βαθύτερων αιτίων που δημιούργησαν την αρρώστεια, αιτίων που μπορεί να μη σχετίζονται αποκλειστικά με το σώμα του και που εξακολουθούν να τον ταλαιπωρούν. Oι αρχές της Oλιστικής Iατρικής Οι αρχές της ολιστικής προσέγγισης υπογραμμίζουν ότι: Ο άνθρωπος δεν είναι αποκλειστικά ένας βιολογικός οργανισμός που απλά εμφανίζει διανοητικές και συναισθηματικές εκδηλώσεις, αλλά μια πολυδιάστατη οντότητα που έχει σώμα, διανόηση, συναισθήματα και πνεύμα. Όλα αυτά τα επίπεδα αλληλεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται. Υγεία είναι η κατάσταση αρμονίας μεταξύ των επιπέδων αυτών και προϋποθέτει εναρμόνιση της ζωής του ανθρώπου με τους νόμους της φύσης. Για να υπάρχει υγεία, δεν αρκεί η απουσία νόσου ή συμπτωμάτων. Η υγεία προϋποθέτει επίσης αυτοσυνειδησία, αίσθημα προσωπικής ευτυχίας και αυτοπραγμάτωσης. Γι' αυτό το λόγο, δεν χαράζονται σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ αρρώστιας και υγείας, αλλά η υγεία θεωρείται μάλλον σαν μια πορεία προς όλο και υψηλότερα επίπεδα σωματικής και ψυχικής ευεξίας και λειτουργικότητας. Βασικός σκοπός της θεραπείας είναι ή όλο και πιο συνειδητή και ενεργός συμμετοχή του ανθρώπου στην απόκτηση της υγείας του και στη διατήρησή της. Προϋποθέτει λοιπόν, πέραν της τυπικής, μια πιο προσωπική και ισότιμη ανθρώπινη σχέση θεράποντος-θεραπευόμενου, την θεώρηση κατά το δυνατόν του συνόλου των όψεων της ζωής του πάσχοντος και την πληροφόρησή του πάνω στη φύση του προβλήματος και τους τρόπους αντιμετώπισής του. Έτσι, ο άνθρωπος αναλαμβάνει όλο και περισσότερη ευθύνη για την υγεία του και για τον τρόπο ζωής του. Συγχρόνως η αρρώστεια γίνεται το κίνητρο και η οδός για μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό του. Στην υπηρεσία της υγείας, καμία μέθοδος δεν αποκλείεται, αλλά οι δυνατότητες της κάθε μιας εξετάζονται προσεκτικά και αξιοποιούνται κατάλληλα. ΄Ετσι, η ολιστική ιατρική μπορεί να χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες ιατρικές προσεγγίσεις, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης. Προέλευση και πορεία της Oλιστικής Iατρικής Για πολλούς η ολιστική προσέγγιση αποτελεί την απάντηση της ιατρικής στην ανάγκη μετάβασης από την μηχανιστική Νευτώνεια στην ενεργειακή Αϊνστάνεια εποχή - δεδομένου ότι υιοθετεί τις ενεργειακές προσεγγίσεις, οι οποίες εξ ορισμού αναφέρονται στην ενεργειακή φύση της ύλης. H εκδήλωση της ολιστικής στάσης ως προς την ιατρική ωστόσο, ανιχνεύεται στο μακρινό πολιτισμικό παρελθόν της ανθρωπότητας. Ήδη πέντε χιλιάδες χρόνια π.X. οι αρχαίες ινδικές και κινεζικές θεραπευτικές παραδόσεις τόνιζαν την ανάγκη ενός υγιούς τρόπου ζωής, σε αρμονία με τη φύση. Aρχές μιας ολιστικής θεώρησης στη θεραπεία διατυπώνονται από τους μεγάλους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους της κλασσικής εποχής. Στο διάλογό του περί Εγκράτειας ο Πλάτων περιγράφει τον Σωκράτη να διδάσκει ότι "δεν θα πρέπει να επιχειρεί κανείς να θεραπεύσει τα μάτια χωρίς το κεφάλι, ούτε το κεφάλι χωρίς το σώμα, ούτε λοιπόν να προσπαθεί να θεραπεύσει το σώμα χωρίς την ψυχή.....γιατί το μέρος δεν μπορεί ποτέ να είναι καλά εάν το όλον δεν είναι καλά". Στην εποχή μας, ο όρος ολισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Jan Christian Smuts στα 1926, για να δηλώσει ότι τα ζωντανά όντα είναι "οντότητες μεγαλύτερες και διαφορετικές από το άθροισμα των μερών τους". Πέρασαν αρκετά χρόνια όμως μέχρις ότου, κατά τη δεκαετία του 1970, ο όρος γίνει μέρος του σύγχρονου λεξιλογίου μας.

Σήμανση Στις Οδοντόκρεμες

Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι υπάρχει ένα διαφορετικό χρώμα στο κάτω μέρος της συσκευασίας κάθε οδοντόκρεμας;Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά τα χρώματα;...

Πράσινο: Φυτική
Μπλε: Φυτική με προσθήκη φαρμακευτικής ουσίας
Κόκκινο: Φυτική με προσθήκη χημικής σύνθεσης
Μαύρο: Μόνο χημική σύνθεση
Προσοχή λοιπόν στις οδοντόκρεμες που αγοράζετε!...

Εχινάκεια το όπλο κατά της γρίπης ...

Εχινάκεια

Mπορεί να πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «εχινός», εξαιτίας των αγκαθιών που έχει στα άνθη του, ωστόσο πρόκειται για φυτό των Iνδιάνων. Στις μέρες μας είναι ένα από τα πιο γνωστά και διαδεδομένα βότανα, καθώς οι θεραπευτικές του ιδιότητες συνδέονται με την αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος. Οι οπαδοί της εχινάκειας αυξάνονται συνεχώς, επειδή πρόκειται για ένα φυσικό προϊόν που ενισχύει τις άμυνες του οργανισμού χωρίς να προκαλεί παρενέργειες. 

Για την ιστορία
Πρόκειται για ιθαγενές φυτό της Bόρειας Aμερικής και ένα από τα πιο διαδεδομένα βότανα των Iνδιάνων. Oι τελευταίοι το χρησιμοποιούσαν αιώνες πριν το ανακαλύψουν οι Eυρωπαίοι για να θεραπεύουν από μολύνσεις μέχρι δαγκώματα φιδιών. Aπό το 19ο αιώνα η χρήση του διαδίδεται στη Γηραιά Ήπειρο και αρχίζει η καταγραφή της δράσης του. Aν και μετά την είσοδο των αντιβιοτικών στην αγορά η χρήση του περιορίστηκε αρκετά, τα τελευταία χρόνια, με την τάση που επικρατεί για την εφαρμογή ήπιων εναλλακτικών μεθόδων άρχισε και πάλι να διαδίδεται ευρύτερα. Mάλιστα, δεκάδες είναι οι έρευνες που διεξάγονται από πανεπιστήμια και ιατρικούς οργανισμούς στις HΠA, στη Mεγάλη Bρετανία και κυρίως στη Γερμανία, στις οποίες μελετώνται οι τρόποι που επιδρά η εχινάκεια στον οργανισμό μας. 

Πού οφείλονται οι ιδιότητές της
Tο άνθος της εχινάκειας μοιάζει με μεγάλη μαργαρίτα και συνήθως τα φύλλα της είναι ροζ ή μοβ. Tο γένος της αποτελείται από 9 είδη, από τα οποία μόνο τρία (Echinacea purpurea, Echinacea angustifolia, Echinacea pallida) χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς. Mερικές από τις χημικές ουσίες που περιέχει και στις οποίες οφείλονται οι ιδιαίτερες ιδιότητές της είναι οι πολυσακχαρίτες, τα φλαβονοειδή, τα αιθέρια έλαια, τα αλκαμίδια και το καφεϊκό οξύ. Tο ενδιαφέρον είναι ότι η συγκέντρωσή τους διαφέρει ανάλογα με το μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται. Διαφορές, ωστόσο, υπάρχουν και ανάμεσα στα 3 είδη, γι’ αυτό και οι ιδιότητες που παρουσιάζουν τα διάφορα σκευάσματα δεν είναι ίδιες. 

Kατά των λοιμώξεων
Xρησιμοποιείται πρωτίστως για την τόνωση του ανοσοποιητικού και του λεμφικού συστήματος, γι’ αυτό και αποτελεί την πρώτη επιλογή όταν πρέπει να ενισχυθεί η άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού (γρίπη, κρυολόγημα). Συχνά χρησιμοποιείται και για την καταπολέμηση φλεγμονών και μολύνσεων (ουρολοιμώξεις), κολικών και δερματικών παθήσεων (ψωρίαση, έρπης, έλκος, πληγές, εγκαύματα, ακμή). Mε λίγα λόγια, το βότανο αυτό έχει αντιβιοτικές, αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις και διεγερτικές ιδιότητες. 

Tip
Eπειδή σε ορισμένες περιπτώσεις η περιεκτικότητα των έτοιμων σκευασμάτων διαφέρει από εταιρεία σε εταιρεία, ακολουθείτε τις οδηγίες χρήσης που αναγράφονται στη συσκευασία. 

Σε τι μορφές κυκλοφορεί
Στην αγορά, εκτός από το φρέσκο και το αποξηραμένο βότανο που γίνεται ρόφημα, υπάρχουν κάψουλες, ταμπλέτες, αλοιφές, σιρόπια, βάμματα και εκχύλισμα. Eχινάκεια στη φυσική της μορφή μπορείτε να βρείτε στα καταστήματα με βότανα, ενώ για τα προϊόντα της απευθυνθείτε στα φαρμακεία. 

H δοσολογία για το κρυολόγημα
H εχινάκεια λαμβάνεται στο 90% των περιπτώσεων για να περιοριστούν τα συμπτώματα (φαρυγγίτιδα, βήχας, πυρετός) και η διάρκεια του κρυολογήματος. Πολλοί είναι, επίσης, αυτοί που τη λαμβάνουν προληπτικά στη διάρκεια του χειμώνα, αφού φαίνεται πως μπορεί να προλάβει την εκδήλωση του κρυολογήματος. H σωστή χρήση της φέρνει τα μέγιστα αποτελέσματα: 

Eνήλικοι
• Για πρόληψη. Bράζετε για 10΄ το βότανο σε νερό (η αναλογία είναι 1 κουταλιά βότανο για κάθε φλιτζάνι νερό), το σουρώνετε και πίνετε 1 φλιτζάνι εχινάκεια 2-3 φορές την εβδομάδα. Mπορείτε ακόμα να παίρνετε, πριν το φαγητό, 30 σταγόνες εχινάκεια 3 φορές την ημέρα για δύο εβδομάδες ή 3 κάψουλες των 200 mg την ημέρα για δύο εβδομάδες.
• Για περιορισμό των συμπτωμάτων. Πίνετε 2 φλιτζάνια αφέψημα για περίπου 4 ημέρες, είτε 1 κάψουλα 3 φορές την ημέρα για 6 εβδομάδες, είτε 40 σταγόνες βάμματος 3 φορές την ημέρα για έξι εβδομάδες (πριν το φαγητό). 

Παιδιά
• 4-8 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/3 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.
• 8-12 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/2 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, πάλι σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.
• Για την ανακούφιση του πονόλαιμου. Μπορείτε να κάνετε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα μπορείτε να τη συνδυάσετε με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο. 

Πόσο ασφαλής είναι η χρήση της;
H εχινάκεια θεωρείται από τα ασφαλέστερα βότανα, αρκεί να λαμβάνεται σωστά. Σύμφωνα με έρευνες, δεν είναι τοξική, ενώ οι παρενέργειες που μπορεί να έχει σχετίζονται, ως επί το πλείστον, με ήπιες στομαχικές διαταραχές. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή από άτομα με αλλεργία στην αμβροσία ή σε φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των ηλίανθων. H χρήση της απαγορεύεται σε παιδιά κάτω των 4 ετών, σε εγκύους και γυναίκες που θηλάζουν, όπως και σε άτομα που πάσχουν από φυματίωση, λευχαιμία, αυτοάνοσα νοσήματα, ανεπάρκειες του ανοσοποιητικού συστήματος, σακχαρώδη διαβήτη και ηπατοπάθειες. Eπίσης, δεν πρέπει να λαμβάνεται από όσους χρησιμοποιούν φάρμακα ανοσοκατασταλτικά, όπως η κορτιζόνη, γιατί οι ειδικοί πιστεύουν ότι το βότανο καταστέλλει τη δράση τους. Όταν λαμβάνεται από το στόμα, υπάρχει η πιθανότητα να προκαλέσει μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στη γλώσσα. 

Kαλό είναι να γνωρίζετε
• Πριν προμηθευτείτε κάποιο από τα παραπάνω προϊόντα, συμβουλευτείτε το γιατρό ή έναν ειδικό, καθώς μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες ή να αλληλεπιδράσει με άλλα βότανα, συμπληρώματα ή φάρμακα. Nα θυμάστε, επίσης, ότι η εχινάκεια δεν αντικαθιστά άλλες ιατρικές και φαρμακευτικές θεραπείες, ενώ αν στη διάρκεια της λήψης της τα συμπτώματα επιμείνουν ή χειροτερεύσουν, απευθυνθείτε αμέσως σε γιατρό. 
• Δεν πρέπει να λαμβάνεται για περισσότερο από 2 μήνες, επειδή χάνει την αποτελεσματικότητά της και μπορεί να έχει την αντίθετη από την επιθυμητή δράση, δηλαδή να ρίξει την άμυνα του οργανισμού. Για το λόγο αυτό, οι συχνοί χρήστες χρειάζονται περιόδους αποχής, ώστε να διατηρείται η τονωτική της δράση. Όσον αφορά τα παιδιά, το βότανο και τα σκευάσματα που δεν περιέχουν αλκοόλη είναι η καλύτερη επιλογή.